Naarmate de anticipatie groeit, wacht de bemanning aan boord van de Terre-Neuvas ongeduldig in de haven van Saint-Pierre, vol verlangen om aan hun visreis te beginnen. Ondanks de nieuwe visquota voor 2025 die zijn vastgesteld door de Northwest Atlantic Fisheries Organization (NAFO) en momenteel open zijn, heeft het schip nog niet de benodigde vergunningen ontvangen om te kunnen vissen.
De bemanning, bestaande uit negen leden, van wie er zes uit de lokale omgeving komen, arriveert op 21 januari en bereidt de boot druk voor. Ze laden ijs en lokaas, in de hoop snel naar de rijke visgronden in de buurt te kunnen gaan. Atlantische heilbotten, hun belangrijkste doel, zijn nog steeds in overvloed in de wateren nabij Saint-Pierre en Miquelon, maar de tijd dringt nu deze vissen beginnen te migreren.
De enige hindernis blijft het ontbreken van een prefecturaal decreet dat de onlangs vastgestelde NAFO-quota aan de vissersvloot zou toewijzen. Vorig september stelde de organisatie verschillende quota voor 2025 vast, inclusief aanzienlijke toewijzingen voor populaire soorten zoals rode vis, gele vlagzalm en zwarte heilbot.
Hoewel ASPM Océan zich voornamelijk richt op heilbot, is er potentieel voor het bedrijf om quota te ruilen met andere visbedrijven, een strategie die ze nu overwegen. De lokale prefectuur heeft verklaard dat de toewijzing van de quota naar verwachting in de komende weken zal worden opgelost, waardoor de Terre-Neuvas wacht op het groene licht om uit te varen.
De Brede Impact van Visquota op Kustgemeenschappen
Naarmate visserijen zoals die rond Saint-Pierre en Miquelon zich aanpassen aan nieuwe regelgeving van organisaties zoals de Northwest Atlantic Fisheries Organization (NAFO), hebben de implicaties gevolgen die verder reiken dan alleen de zeeën.
